ΑΡΘΡΑ

Πυρηνική σύντηξη: Όχι ευχαριστώ

Μια μορφή ενέργειας όχι τόσο καθαρή και ασφαλής, αλλά κυρίως με πολύ χρόνο μπροστά της

«Η παραγωγή ενέργειας μέσω της πυρηνικής σύντηξης που επετεύχθη στο εργαστήριο» και πήρε μεγάλες διστάσεις στα media, «αυτή τη στιγμή αρκεί για να δουλέψουν περίπου 10 ηλεκτρικοί βραστήρες με νερό...» δήλωσε στο Reuters ο Tony Roulstone, Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, κόντρα στη μεγάλη αισιοδοξία που γέννησε το σχετικό πρόσφατο πείραμα στο Εθνικό Εργαστήριο Lawrence Livermore της Καλιφόρνια.

Ο πόλεμος του λιθίου

Ο εμπορικός και παραγωγικός κλεφτοπόλεμος που διεξάγεται αυτή τη στιγμή γύρω από το λίθιο, το σημαντικότερο υλικό για τις νέες μπαταρίες των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, καθώς και μέρους των συστημάτων αποθήκευσης της ενέργειας των ΑΠΕ, θα μπορούσε να σημάνει την αρχή του «πολέμου για το λίθιο» αντίστοιχου με τον «πόλεμο του πετρελαίου». Μπορεί και όχι. Μπορεί δηλαδή οι ενδιαφερόμενες βιομηχανικές χώρες να τα βρουν μεταξύ τους, μέσα από έναν διεθνή καταμερισμό. Όχι στη βάση μιας τυπικής συμφωνίας, αλλά με γνώμονα το κοινό συμφέρον. Σενάριο αφελώς αισιόδοξο.

Το QatarGate και η πολιτική των «περιστρεφόμενων θυρών»

Με όλα όσα απίστευτα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό, εκτός από τα θέματα χρηματισμού, ανοίγει ξανά το θέμα της πολιτικής των «περιστρεφόμενων θυρών» (revolving doors), διάχυτο πλέον στα εθνικά και ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων.

Κερδισμένοι και χαμένοι από το green deal

Η πράσινη μετάβαση δεν θα ωφελήσει μόνον το κλίμα αλλά θα έχει και εξυγιαντική επίδραση σε παγκόσμια οικονομία και πολιτική. Με την παύση της εξάρτησης από εισαγόμενα ορυκτά καύσιμα, θα εκλείψει ένας βασικός βραχίονας σκοτεινών παρεμβάσεων, ο οποίος έχει την δυνατότητα να εξαγοράζει ανθρώπους και να υπονομεύει δημοκρατικές διαδικασίες.

Καυτός χειμώνας με πυρηνικά διλήμματα

Η σχετική αισιοδοξία ορισμένων κύκλων, μετά την αναθέρμανση της συζήτησης για την πυρηνική ενέργεια σε ευρωπαϊκό επίπεδο, μετριάζεται από την δυστροπία της πραγματικότητας. Η οποία, αν δεν συμφωνεί μαζί μας, τόσο το χειρότερο γι αυτήν, λένε ήδη στη Γαλλία.

30 χρόνια μετά το Ρίο: Ένας αναστοχασμός

Οι πολιτικές για το κλίμα εμπεριέχουν μια ιδιαίτερη μορφή περιορισμού των εξουσιών – αφού εκχωρούν δικαιοδοσίες σε υπερεθνικούς οργανισμούς – με αντανακλάσεις στον πολιτικό λόγο, στην εκπαίδευση και στα ίδια τα δικαιώματα. Δημιουργούν όμως και νέα πεδία εξουσίας.

Η ενεργειακή κρίση στην Ελλάδα

γράφουν η Φαίη Μακαντάση και ο Ηλίας Βαλεντής

Τι ακριβώς συμβαίνει με το κόστος ενέργειας, πού οφείλεται, πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί και τι διδάγματα προκύπτουν;

Αιολική ενέργεια και πυρκαγιές: Μια απολύτως ανυπόστατη και συκοφαντική συσχέτιση

Τα αιολικά πάρκα, όπως και πολλές άλλες εγκαταστάσεις, μπορούν  να χωροθετηθούν μέσα σε δάση και δασικές εκτάσεις. Επομένως, δεν υφίσταται κανένας λόγος ή κίνητρο να καεί ένα δασικό οικοσύστημα για να πραγματοποιηθεί μια επένδυση, που ούτως ή άλλως επιτρέπεται στην έκταση αυτή. Αυτό ορίζει ο νόμος αλλά και το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο έχει σχετικώς αποφανθεί. Η περίπτωση της Καρυστίας τεκμηριώνει ότι δεν υπάρχει συσχέτιση αιολικών πάρκων και πυρκαγιών.

Μια Πράσινη Α-συμφωνία : Κλιματική αλλαγή και Αγροτική Πολιτική

Η αγροτική παραγωγή είναι σημαντικά επιβαρυντική για το κλίμα. Όσο αβέβαιες και αν είναι οι εκτιμήσεις, υπολογίζεται ότι συμβάλλει στο 18,5% των εκπομπών CO2

Η ώρα των θαλάσσιων αιολικών

Η κρίση με το φυσικό αέριο και ο δεκαπλασιασμός της τιμής του μπορεί να φέρει τα υπεράκτια αιολικά πάρκα στην πρώτη γραμμή. Να ανοίξει, δηλαδή, ο φάκελος που κοιμάται 12 ολόκληρα χρόνια.

Το «μομέντουμ» του υδρογόνου

γράφουν ο Ερνέστο Ζάγκλης και η Δέσποινα Τζουλάκη

Το «πράσινο» και «μπλε» υδρογόνο* θα μπορούσαν να αποτελέσουν μία βιώσιμη λύση, αντικαθιστώντας σταδιακά το φυσικό αέριο και μειώνοντας το ανθρακικό αποτύπωμα.

Η ενεργειακή καταιγίδα και το ξέφωτο της καθαρής ενέργειας

Η εποχή της άφθονης και φτηνής ενέργειας έχει παρέλθει. Το αισιόδοξο σενάριο είναι η ανάδυση της καθαρής ενέργειας. Σε συνθήκες όμως αβεβαιότητας και πολυπλοκότητας, ο κίνδυνος αναπαραγωγής των γνωστών κομματικο-πελατειακών σχέσεων και των ενεργειακών αναπαλαιώσεων των ορυκτών καυσίμων που καθηλώνουν τόσο χρόνια την χώρα είναι μεγάλος.

Αιολική Ενέργεια και Κυκλική Οικονομία

γράφουν ο Παναγιώτης Παπασταματίου και η Έφη Καρρά*

O αιολικός κλάδος έχει δεσμευτεί στην κυκλική οικονομία. Ήδη, τα υλικά μιας  ανεμογεννήτριας ανακυκλώνονται κατά 85-90%. Πρόκληση αποτελούν τα πτερύγια εξαιτίας των σύνθετων υλικών που απαιτούνται για την κατασκευή τους.