Μια Πράσινη Α-συμφωνία : Κλιματική αλλαγή και Αγροτική Πολιτική
Η αγροτική παραγωγή είναι σημαντικά επιβαρυντική για το κλίμα. Όσο αβέβαιες και αν είναι οι εκτιμήσεις, υπολογίζεται ότι συμβάλλει στο 18,5% των εκπομπών CO2
Η αγροτική παραγωγή είναι σημαντικά επιβαρυντική για το κλίμα. Όσο αβέβαιες και αν είναι οι εκτιμήσεις, υπολογίζεται ότι συμβάλλει στο 18,5% των εκπομπών CO2
Το γλυκό νερό που είναι διαθέσιμο για τη ζωή επάνω και κάτω από τη γη λιγοστεύει σε τέτοιο βαθμό, ώστε να έχουμε υπερβεί το κρίσιμο όριο, σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης και του Ινστιτούτου Ερευνών του Πότσνταμ για τις Κλιματικές Επιπτώσεις.
Η κρίση με το φυσικό αέριο και ο δεκαπλασιασμός της τιμής του μπορεί να φέρει τα υπεράκτια αιολικά πάρκα στην πρώτη γραμμή. Να ανοίξει, δηλαδή, ο φάκελος που κοιμάται 12 ολόκληρα χρόνια.
Το «πράσινο» και «μπλε» υδρογόνο* θα μπορούσαν να αποτελέσουν μία βιώσιμη λύση, αντικαθιστώντας σταδιακά το φυσικό αέριο και μειώνοντας το ανθρακικό αποτύπωμα.
Σύμφωνα με μελέτη των Cameron Hepburn και Franziska Funke, εάν το κρέας γίνει πανάκριβο, το περιβάλλον θα προστατευθεί, η κτηνοτροφία θα γίνει βιώσιμη και τελικά θα τρώμε φθηνότερα και πιο υγιεινά.
Η εποχή της άφθονης και φτηνής ενέργειας έχει παρέλθει. Το αισιόδοξο σενάριο είναι η ανάδυση της καθαρής ενέργειας. Σε συνθήκες όμως αβεβαιότητας και πολυπλοκότητας, ο κίνδυνος αναπαραγωγής των γνωστών κομματικο-πελατειακών σχέσεων και των ενεργειακών αναπαλαιώσεων των ορυκτών καυσίμων που καθηλώνουν τόσο χρόνια την χώρα είναι μεγάλος.
O αιολικός κλάδος έχει δεσμευτεί στην κυκλική οικονομία. Ήδη, τα υλικά μιας ανεμογεννήτριας ανακυκλώνονται κατά 85-90%. Πρόκληση αποτελούν τα πτερύγια εξαιτίας των σύνθετων υλικών που απαιτούνται για την κατασκευή τους.
Παρά την ενίοτε μεγάλη χρονική απόσταση, η φιλόδοξη λογοτεχνία μπορεί να προσεγγίσει την τρέχουσα γεωπολιτική με εξαιρετική δύναμη. Ο πολύς Άπτον Σίνκλαιρ στο βιβλίο του Πετρέλαιο! (μτφρ. Αύγουστος Κορτώ, σελ. 651, Καστανιώτης) φωτίζει την εξάρτηση απ’ το πετρέλαιο με απόσταση ογδόντα ετών.
Τα παρεπόμενα του μεγάλου πυρηνικού ατυχήματος στην Ιαπωνία το 2011 δείχνουν τα αξεπέραστα προβλήματα της πυρηνικής ενέργειας σχάσης. Η επαναφορά της πυρηνικής ενέργειας στο προσκήνιο, με αφορμή την Κλιματική Αλλαγή, δεν συνιστά λύση αλλά ένα ακόμα βήμα προς την αυτοκαταστροφή.
Η Ευρώπη πρέπει να απεξαρτηθεί από τα ρωσικά ορυκτά καύσιμα υποστηρίζοντας τη στροφή των οικιακών καταναλωτών στις ΑΠΕ και την ηλεκτροκίνηση, αν χρειαστεί και με κρατική χρηματοδότηση.
Η επιδίωξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι διπλή: να επιτευχθούν οι στόχοι για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (AΠΕ) και το Κλίμα, τηρώντας παράλληλα τη νομοθεσία για την προστασία των ειδών άγριας πανίδας και χλωρίδας.
Η σημαντική βελτίωση του ανθρακικού αποτυπώματος του οικιακού τομέα την περίοδο 2000-2019 οφείλεται κατά βάση στη διαφοροποίηση του ενεργειακού μίγματος, και κυρίως στην υποκατάσταση του πετρελαίου θέρμανσης με φυσικό αέριο και ηλεκτρισμό. Τα καθαυτά μέτρα εξοικονόμησης απέδωσαν σημαντικά χαμηλότερες μειώσεις εκπομπών από τις αναμενόμενες.
Ο στόχος του μηδενισμού του ισοζυγίου εκπομπών άνθρακα (Net Zero -ΝΖ) απαιτεί σημαντική αλλαγή συμπεριφορών, γρήγορη υιοθέτηση νέων τεχνολογιών και γενναία μείωση ζήτησης για δραστηριότητες υψηλής περιεκτικότητας άνθρακα (λ.χ. αερομεταφορές και κατανάλωση κρεάτων/γαλακτοκομικών). Για να επιτευχθούν αυτές οι αλλαγές, οι κυβερνήσεις θα χρειαστεί να επιστρατεύσουν όλα τα εργαλεία πολιτικής σε πολλά επίπεδα, όπως υποστηρίζεται σε κείμενο εργασίας της Επιτροπής Κλιματικής Αλλαγής το οποίο συντάχθηκε υπό την αιγίδα της Βρετανικής κυβέρνησης.