Εντός του 2025, κάθε εταιρεία στην Ιταλία πρέπει να διαθέτει ασφάλιση για προστασία των περιουσιακών της στοιχείων από πλημμύρες, κατολισθήσεις, πυρκαγιές και άλλους «φυσικούς» κινδύνους που έχουν γίνει πιο συνηθισμένοι χάρη στην υπερθέρμανση του πλανήτη. Είναι το πιο πρόσφατο σημάδι της αυξανόμενης ανησυχίας της Ευρώπης για την Κλιματική Αλλαγή.
Το τελευταίο διάστημα, μια συντονισμένη αντίδραση στην τόσο αναγκαία δράση για το κλίμα (το λεγόμενο greenlash) έχει αποκτήσει δυναμική σε ολόκληρη την Ευρώπη. Τροφοδοτούμενο από συντηρητικές δυνάμεις και κόμματα και επιδεινωμένο από την κρίση της ακρίβειας και τον πόλεμο στην Ουκρανία, αυτό το κίνημα συνεχίζει να κερδίζει έδαφος παρά το γεγονός ότι η δράση για το κλίμα αποτελεί υψηλή προτεραιότητα για τους Ευρωπαίους.
Ενόψει της επόμενης Διάσκεψης COP30 για το κλίμα που θα διοργανώσει η Βραζιλία το 2025 και στον απόηχο της Συνόδου G20 που πραγματοποιήθηκε εκεί τον Νοέμβριο, ο πρόεδρος Λούλα αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για την προώθηση μιας «βιοοικονομίας» στον Αμαζόνιο που θα προστατεύει τη βιοποικιλότητα και θα βοηθά τους αυτόχθονες κατοίκους.
Στο βιβλίο του «Επιστροφή στη Φουκουσίμα» ο Thomas Bass καταγράφει τα επακόλουθα της μεγάλης πυρηνικής καταστροφής του 2011 που έπληξε την Ιαπωνία, εστιάζοντας κυρίως στην ανθεκτικότητα των εκτοπισμένων κοινοτήτων που έμελλε να περάσουν την υπόλοιπη ζωή τους σε ένα περιβάλλον γενικευμένης μόλυνσης λόγω ραδιενέργειας.
«Θα πρέπει να είναι ένα φιλόδοξο έργο προστασίας», ήταν ο όρος που έθεσε ο Hansjörg Wyss, ένας από τους κορυφαίους χρηματοδότες περιβαλλοντικών έργων στον κόσμο, ως προϋπόθεση για να συμβάλει οικονομικά στην αγορά γης στη Ρουμανία, μια χώρα που σήμερα φιλοξενεί το 65% των παρθένων δασών της Ευρώπης.
Η Βόρεια Θάλασσα έχει αναδειχθεί σε hotspot πράσινης καινοτομίας και σε παγκόσμιο πρότυπο απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές χάρη σε μια σειρά από ποικίλα έργα καθαρής ενέργειας.
Μέσα από μια εμπεριστατωμένη σύνοψη της περιβαλλοντικής πολιτικής όπως αυτή διαμορφώθηκε στην Ελλάδα από το 1976 και μετά, ο Ομότιμος Καθηγητής ΕΜΠ Κίμων Χατζημπίρος επισημαίνει τη βαθύτερη αιτία των προβλημάτων: τον οικολογικό δογματισμό που εξελίσσεται ακόμα και σήμερα σε αντιαναπτυξιακή νοοτροπία.
Η Οχρίδα, ηλικίας 2 εκατομμυρίων ετών, είναι ίσως η λίμνη με τη μεγαλύτερη βιοποικιλότητα για το μέγεθός της στον κόσμο. Όμως η ρύπανση και η τουριστική ανάπτυξη στις όχθες της θολώνουν τα περίφημα κρυστάλλινα νερά της και αλλοιώνουν τον οικολογικό της χαρακτήρα.
Μια αναπάντεχη εσωτερική διαμάχη σοβεί το τελευταίο διάστημα ανάμεσα στους Αυστραλούς Πράσινους με αφορμή το νομοσχέδιο για τις βιομηχανικές εκπομπές αερίων και ενόψει της συμφωνίας με το Εργατικό κόμμα.
Η αξιοποίηση της τεχνητής νοημοσύνης στην ανακύκλωση πλαστικού με τη χρήση ενζύμων βρίσκεται στο επίκεντρο της έρευνας που πραγματοποιεί η καινοτόμος start up Protein Evolution σε συνεργασία με το αμερικανικό Υπουργείο Ενέργειας.
Πολύς κόσμος θεωρεί ότι η αύξηση της θερμοκρασίας και των βροχοπτώσεων είναι μια μάλλον θετική προοπτική για περιοχές που πάσχουν από εποχική ξηρασία και μικρή ανάπτυξη της βλάστησης. Κι όμως τα πράγματα δεν είναι πάντοτε όπως σε πρώτη προσέγγιση τα φανταζόμαστε.
Για να αντιμετωπίσουμε την κλιματική αλλαγή θα πρέπει άμεσα να λάβουμε υπόψη μας και τον παράγοντα της απώλειας της βιοποικιλότητας. Το κλίμα παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση των οικοσυστημάτων, τα οποία δεν αντιδρούν αμέσως αλλά με κάποια καθυστέρηση στις κλιματικές αλλαγές.
Η τοποθέτηση των ΟΤΑ σε ρόλο κομπάρσου, σε κρατική οντότητα δεύτερης κατηγορίας, αφαιρεί μεγάλο μέρος της δυναμικής τους και της θετικής επίδρασης που θα μπορούσαν να έχουν στην τοπική κοινωνία, ως οι «φάροι» της ανάπτυξης και του πολιτικού πολιτισμού.
